Group photo of participants during the onsite visit in Amsterdam, Netherlands.

Wizyta terenowa w Amsterdamie, Holandia

Participants gathering in front of mobile vaccination units.

Wprowadzenie

W dniach 20–22 września 2023 r. w Amsterdamie (Holandia) odbyła się czwarta wizyta terenowa w ramach projektu „Pokonywanie barier wobec szczepień”. Wizyta koncentrowała się na wykorzystaniu mobilnych placówek szczepień (MV), czyli wzorcowej praktyce działania, której celem jest zwiększenie wyszczepialności przeciwko COVID-19 dzięki użyciu autobusów lub tymczasowych punktów szczepień. Inicjatywa była skierowana do osób mieszkających w obszarach o stosunkowo niskim poziomie wyszczepialności oraz do grup docelowych takich jak osoby o niskim statusie społeczno-ekonomicznym, więźniowie i osoby niepiśmienne. 

Holenderski Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego i Środowiska (Rijksintituut voor volksgezondheid en milieu (RIVM)) przyjął w swoich progach 26 uczestników z 15 państw członkowskich UE. Uczestnicy reprezentowali krajowe instytucje ochrony zdrowia, ministerstwa zdrowia i krajowe urzędy ds. szczepień.

Celem tej wizyty było:

  • zebranie informacji na temat mobilnych placówek szczepień (MV) w Holandii oraz wyciągnięcie wniosków z ich sukcesu,
  • wspieranie procesu wzajemnego uczenia się poprzez zapewnienie przestrzeni do wymiany wiedzy i doświadczeń,
  • opracowanie pomysłów na przeniesienie tej praktyki do swoich krajów przez pracowników ochrony zdrowia z państw członkowskich.

Podczas wizyty Holenderski Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego i Środowiska (Rijksintituut voor volksgezondheid en milieu (RIVM)), Miejski Urząd Ochrony Zdrowia w Amsterdamie (GGD Amsterdam) oraz Stowarzyszenie Ubezpieczeń Zdrowotnych (GGD GHOR Nederland) otrzymały certyfikat wzorcowej praktyki od Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Cyfryzacji (HaDEA).

Mobilne placówki szczepień jako sposób na zwiększenie wyszczepialności przeciwko COVID-19

Cel

Podczas pierwszej kampanii szczepień przeciwko COVID-19 dane dotyczące wyszczepialności zaczęły z biegiem czasu wykazywać znaczne różnice między regionami i obszarami Holandii. Niektóre z tych różnic były, jak się wydawało, związane z barierami w zakresie dostępności i wiedzy w obszarach i regionach, w których występowały niższe wskaźniki wyszczepialności.

Aby pokonać te bariery, miejskie placówki ochrony zdrowia rozmieściły mobilne placówki MV w różnych obszarach na terytorium całej Holandii podczas kolejnych kampanii szczepień przeciwko COVID-19. 

Instytucje ochrony zdrowia w różnych miastach (nie tylko w Amsterdamie) rozstawiły specjalne autobusy w kilku dzielnicach, za pośrednictwem których udzielały informacji na temat szczepionek przeciwko COVID 19 oraz oferowały szczepienia. Szczepienia były oferowane przechodniom na zasadzie drop-in, tzn. bez konieczności wcześniejszego umawiania się na wizytę. W autobusach oferowano pierwsze i drugie szczepienie wszystkim mieszkańcom danej okolicy, którzy chcieli zaszczepić się przeciwko COVID-19. 

Oprócz otrzymania szczepionki mieszkańcy dzielnic objętych programem uzyskiwali informacje zdrowotne (często w różnych językach), a także mieli możliwość zadawania pytań. Pracownicy ochrony zdrowia, czasami w towarzystwie zaufanych ważnych osób mieszkających w okolicy, rozdawali ulotki i broszury, rozwieszali plakaty i prowadzili osobiste rozmowy z pojedynczymi osobami oraz grupami. Działania te miały na celu ograniczenie barier w dostępie do szczepień poprzez oferowanie łatwo dostępnych usług w zakresie szczepień, informacji zaadaptowanych do określonych wymogów kulturowych oraz prowadzenie dialogu, aby budować w ten sposób zaufanie i zwiększać wiedzę na temat szczepień.

Zaangażowane podmioty i wdrożenie

Ministerstwo Zdrowia (Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport) to organ odpowiedzialny za dysponowanie programami szczepień. Ministerstwo konsultuje się z Krajową Radą Zdrowia (Gezondheidsraad), czyli niezależnym naukowym organem doradczym w dziedzinie zdrowia publicznego, m.in. otrzymując zalecenia dotyczące szczepień dla określonych grup docelowych. W skład zarządu Krajowej Rady Zdrowia wchodzi przewodniczący, wiceprzewodniczący oraz 100 członków reprezentujących wszystkie regiony kraju i różne dyscypliny. Wspólnie zajmują się oni sześcioma obszarami działalności: opieką zdrowotną, profilaktyką, zdrowym odżywianiem, zdrowiem środowiskowym, zdrowymi warunkami pracy, a także innowacjami i infrastrukturą wiedzy.

Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego i Środowiska (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en millieu (RIVM)) organizuje, prowadzi i monitoruje programy szczepień na poziomie krajowym we współpracy z partnerami regionalnymi, miejskimi organami ochrony zdrowia i organizacjami pozarządowymi.

Opierając się na informacjach dotyczących wyszczepialności i wiedzy o konkretnych regionach, regionalne wydziały miejskich organów ochrony zdrowia określają konkretne obszary, w których konieczne są interwencje.

Zasoby

W Holandii szczepionki są zazwyczaj dostępne bezpłatnie w punkcie szczepień dla osób należących do grup docelowych. Osoby nienależące do grupy docelowej muszą uiścić opłatę z własnej kieszeni zarówno za szczepionkę, jak i jej podanie – dotyczy to na przykład rodziców zgłaszających swoje dzieci do szczepień przeciwko ospie wietrznej.

Mobilne placówki MV są finansowane przez holenderskie Ministerstwo Zdrowia, Opieki Społecznej i Sportu. Autobusy udostępniono bezpłatnie podczas kampanii. Regiony mogły swobodnie decydować o częstotliwości oraz czasie korzystania z autobusów oraz nadzorować koordynację i personel.

Wyniki 

Wstępne wyniki z regionu, którego stolicą jest Amsterdam, wskazują, że na danym obszarze średni dzienny wskaźnik szczepień pierwszą dawką szczepionki przeciwko COVID-19 był o 26% wyższy w dniach, w których obecne były mobilne placówki szczepień niż w dniach, w których autobusy nie były dostępne. Wskazuje to, że wprowadzenie takich placówek szczepień może zwiększyć wyszczepialność.

Sukces omawianego programu przyniósł taki efekt, że z mobilnych placówek MV korzystano do września 2023 r. w ramach programu szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) dla młodych osób dorosłych (w wieku 19–26 lat) w Amsterdamie.

Efekty wizyty

W ramach wizyty uczestnikom przedstawiono przegląd programów kontroli chorób zakaźnych i szczepień w Holandii, a także zarys holenderskiego krajowego programu szczepień. W ramach kilku warsztatów uczestnicy mieli okazję do refleksji nad holenderskim systemem opieki zdrowotnej i szczepień, ze szczególnym uwzględnieniem mobilnych placówek MV jako wzorcowej praktyki działania.

Celem pierwszej sesji warsztatowej było zachęcanie do dogłębnej analizy i ułatwienie wzajemnego uczenia się uczestników poprzez dyskusje grupowe. Uczestnicy wskazali kluczowe elementy, które można wdrożyć na podstawie holenderskich doświadczeń, w tym takie jak:

  • stworzenie wzajemnie połączonych rejestrów na szczeblu krajowym,
  • stworzenie krajowego rejestru szczepień w celu śledzenia zasięgu szczepień,
  • współpraca z lokalnymi społecznościami w celu opracowania właściwego podejścia do każdej akcji w terenie,
  • korzystanie z aktywnych metod zapraszania na szczepienia,
  • włączenie do projektu specjalistów z zakresu nauk behawioralnych w celu znalezienia odpowiednich, opartych na wiedzy metod docierania do odbiorców, ale także w celu przeprowadzenia naukowej analizy działań i uzyskania większej ilości informacji na temat grupy docelowej i sposobu kontaktowania się z nią.

Uczestnicy wskazali na szereg mocnych stron analizowanej praktyki, w tym łatwość dostępu dla lokalnych mieszkańców oraz elastyczność zmiany lokalizacji i pór oferowania szczepionek. Kontakty z liderami lokalnych społeczności stwarzają kanał komunikacji, dzięki któremu można budować zaufanie w kontakcie z mieszkańcami. Mobilne placówki MV oferują możliwość informowania o ważnej roli szczepień bezpośrednio członków trudno dostępnych grup. Wskazano na obiecujące możliwości takie jak wykorzystanie autobusów do różnych zadań (tzn. podawania innych szczepionek), a także uzyskanie ważnego narzędzia gromadzenia danych, które można wykorzystać do podejmowania decyzji opartych na dowodach.

Aby wspomóc uczestników w procesie oceny możliwości przeniesienia analizowanej praktyki do ich własnego lokalnego systemu opieki zdrowotnej i infrastruktury, wykorzystano ćwiczenie „Impact Canvas”. W jego ramach uczestnicy omówili istotne aspekty, takie jak grupy docelowe, zasoby, kluczowe działania, kluczowi partnerzy, kanały komunikacji, stabilność finansowa i ewaluacja.

Kluczowe aspekty holenderskich mobilnych placówek MV, które można zaadaptować i przenieść do innych państw członkowskich:

  • Rozszerzenie grup docelowych: dostosowanie podejścia do konkretnych grup, takich jak migranci podatni na zagrożenia, społeczności koczownicze, osoby bezdomne lub grupy o niższych dochodach. Ukierunkowane kampanie mogłyby zapewnić decydentom podstawowe dane według konkretnych grup docelowych.
  • Kanały komunikacji i działania informacyjne: uzupełnienie istniejących działań informacyjnych o kanały oraz/lub pakiety skierowane do grup docelowych i partnerów, na przykład zwiększona obecność w Internecie (tzn. w mediach społecznościowych) z myślą o wspieraniu lokalnych działań informacyjnych w celu informowania rodziców o szczepieniach przeciwko HPV i tworzenia kanałów, dzięki którym liderzy społeczności mogliby nawiązywać kontakty z ważnymi interesariuszami. 
  • Miejsca prowadzenia szczepień: rozszerzenie miejsc udostępniania szczepień o szkoły zawodowe i ośrodki sportowe w celu dotarcia do różnych grup docelowych. 
  • Ewaluacja: uwzględnienie postrzegania działań związanych ze szczepieniami przez społeczność, co może pomóc w monitorowaniu skuteczności działań w terenie i zapewnić niezbędne informacje zwrotne w celu poprawy usług. 

Uczestnicy docenili możliwość uzyskania nowej perspektywy, zwłaszcza dzięki wizytom terenowym w mobilnych placówkach MV. Najczęściej wymienianym wnioskiem wyniesionym z wizyty było interdyscyplinarne podejście zespołowe, które można wykorzystać, aby dotrzeć do różnych grup społecznych nastawionych nieco sceptycznie, do których nie da się dotrzeć w tradycyjny sposób. 

Zachęcamy do pogłębienia wiedzy o holenderskich mobilnych placówkach MV:

Artykuły na pokrewny temat: The Effect of Mobile Vaccination Units on Vaccine Uptake with COVID-19 Vaccines: A Within-Neighbourhood Analysis Using National Registration Data by Mattijs Lambooij, Joyce Pijpers, Jan van de Kassteele, Mirjam P. Fransen, Susan J.M. Hahné, Niek Hof, Flo

Publications

Źródła

Źródła
Znajdziesz tutaj wszystkie istotne źródła krajowe i unijne wykorzystywane w ramach programu „Bariery dla szczepień”.